استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد (۱۹۲۷–۱۹۸۸) یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین قاریان قرآن کریم در قرن بیستم بود که با صدای ملکوتی و تلاوتهای روحنواز خود، جایگاه ویژهای در دل مسلمانان جهان یافت. او در روستای ارمنت از توابع استان قنا در جنوب مصر به دنیا آمد و از همان کودکی، استعداد شگرفش در تلاوت آشکار شد.
عبدالباسط تحت تعلیم پدرش و سپس استادان برجستهای چون شیخ محمد سلیم و شیخ محمد امین، قرآن را به صورت کامل حفظ کرد و با بهرهگیری از اصول علم تجوید و صوت و لحن، سبک خاص خود را در تلاوت پدید آورد.
نخستین حضور رسمی او در رادیوی مصر در دهه ۱۹۵۰، نقطه عطفی در زندگیاش بود. صدای گرم و حماسی او، بهسرعت مرزهای جغرافیایی را درنوردید و به محبوبترین صدای قرآنی جهان اسلام تبدیل شد. وی در بسیاری از کشورهای اسلامی، از جمله ایران، اندونزی، پاکستان، سودان و عربستان سعودی به تلاوت پرداخت و الهامبخش نسلهای فراوانی از قاریان پس از خود شد.
استاد عبدالباسط در سال ۱۹۸۸ میلادی در قاهره درگذشت، اما صدای جاودانهاش همچنان در دل مؤمنان طنینانداز است و بهعنوان الگویی بیبدیل در هنر تلاوت قرآن باقی مانده است.